Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΙΝΤΑΡΤΑ ΓΚΑΟΥΤΑΜΑ,

ΠΟΥ ΕΜΕΛΛΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Ο ΒΟΥΔΑΣ

Ζούσε στο Καπιλαβάστου, ένα βασίλειο κοντά στο σημερινό Νεπάλ, ο βασιλιάς Σουντχόντανα, απόγονος της βασιλικής φυλής Σάκυα, οι οποίοι αποκαλούνταν Γκαουτάμα. Ήταν ένας σοφός βασιλιάς και τον σέβονταν όλοι. Η γυναίκα του, η Μάγια-Ντέβι, ήταν όμορφη και αγνή. Ο σύζυγός της, την τιμούσε για την αγιωσύνη της. 

Ήταν παντρεμένοι για 20 χρόνια και δεν είχαν παιδιά. Όπως πριν από τη γέννηση κάθε ενσάρκωσης δίνονται προμηνύματα, έτσι έγινε και πριν από τη γέννηση του Βούδα.

Ένα βράδυ, η βασίλισσα είδε ένα όνειρο: τέσσερις άρχοντες κουβαλούσαν το κρεβάτι της στην κορυφή των Ιμαλαίων. Εκεί ένας λευκός ελέφαντας, το μεγαλειώδες και πανίσχυρο πνεύμα της σοφίας, ήρθε προς αυτήν και ακούμπησε με την προβοσκίδα του τη δεξιά πλευρά της. Ήξερε ότι το παιδί που θα έφερνε στον κόσμο θα ήταν ένα εξαιρετικό πλάσμα. Όταν κατάλαβε η Μάγια-Ντέβι ότι έφτανε η ώρα να γεννήσει, ζήτησε από το συζυγό της να πάει στο σπίτι των γονιών της και εκείνος αμέσως συγκατένευσε με προθυμία στο αιτημά της. Καθώς ήταν στο δρόμο για το πατρικό της με τη συνοδεία της, συνάντησαν ένα θεσπέσιο δάσος. Καθώς η Μάγια-Ντέβι περνούσε μέσα από αυτό, άνθισαν ένα πλήθος από αρωματικά λουλούδια πάνω στα δέντρα και αμέτρητα πουλιά κελαηδούσαν πάνω στα κλαδιά.

Η βασίλισσα σταμάτησε, θέλοντας να περπατήσει μέσα σ’αυτό και καθώς άπλωσε το χέρι της για να κρατηθεί από το κλαδί ενός δέντρου, αυτό λύγισε για να μπορέσει να το πιάσει. Η ώρα είχε έρθει πια και τέσσερις άγγελοι του Μπράχμα άπλωσαν ένα χρυσό δίχτυ για να δεχτούν το θείο βρέφος και το έφεραν μπροστά στη μητέρα του λέγοντας: «Χαίρε βασίλισσα, γιατί γεννήθηκε από εσένα ένας πανίσχυρος γιος». Όλοι οι κόσμοι πλημύρισαν με φως και τα ουράνια πλάσματα αγάλλονταν για χάρη του νόμου, επειδή η δημιουργία που είχε παγιδευτεί στον ωκεανό του πόνου τώρα πια θα απελευθερωνόταν.

 Ο βασιλιάς αναλογιζόμενος τη σημασία αυτών των σημείων, πότε ήταν περιχαρής και πότε λυπημένος. Εκεί κοντά ζούσε ένας φημισμένος Βραχμάνος, όχι μόνο για τη σοφία του, αλλά και για την ικανότητά του να ερμηνεύει τα στοιχεία. Ο βασιλιάς λοιπόν τον κάλεσε να δει το βρέφος. Όταν εκείνος το είδε, έκλαψε και είπε στο βασιλιά: «Ο βασιλιάς, όπως το ολόγιομο φεγγάρι, θα έπρεπε να αισθάνεται μεγάλη χαρά, γιατί απέκτησε έναν εξαιρετικά ευγενικό γιο. Οι πνευματικοί οιωνοί φανερώνουν ότι το παιδί που γεννήθηκε τώρα, θα φέρει την απελευθέρωση σ’ολόκληρο τον κόσμο. Είτε θα γίνει ένας βασιλιάς των βασιλιάδων που θα κυβερνήσει σ’όλες τις χώρες της γης, είτε θα γίνει στ’αλήθεια ένας Βούδας. Έχει γεννηθεί για χάρη όλων των ζωντανών πλασμάτων. Η αγνή διδασκαλία του, θα είναι σαν ακτή που δέχεται τα ναυαγισμένα πλοία. Η δύναμη του διαλογισμού του θα είναι σαν μια ήρεμη λίμνη, κι όλα τα στεγνωμένα από την ξηρασία της ηδονής πλάσματα, θα πίνουν ελεύθερα νερό από αυτήν. Οι βαριές πύλες της απελπισίας θ’ανοίξουν και θα σωθούν όλα τα πλάσματα που είναι παγιδευμένα στο εγωιστικό μπέρδεμα της αφροσύνης και της άγνοιας. Ο βασιλιάς του Ντάρμα έχει έρθει για να ελευθερώσει από τα δεσμά όλους τους φτωχούς, εξαθλιωμένους, τους αβοήθητους». Οι γονείς ονόμασαν το παιδί Σιντάρτα, που σημαίνει αυτός που εκπληρώνει κάθε επιθυμία ή αυτός που εκλπηρώνει το σκοπό του.